نبرد پایان ناپذیر زنان با طالبان در عرصه علم
گزارشگر: زحل
زنان و دختران پس از بیست سال حضور و مشارکت در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی پس از حاکمیت مجدد طالبان دوباره به کنج خانه‌ها رانده شدند. طالبان، در نخستین اقدام دروازه‌های مکتب را به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم مسدود کرده و سپس این محدودیتها به بخش‌های مختلف گسترش یافت. زنان در کنج خانه‌های شان زانوی ماتم در آغوش نگرفته و برای یک مبارزه‌ی نابرابر با رژیم طالبان ایستادگی کردند. آنان تاکنون با شیوه‌های مختلف از دادخواهی در خیابان‌ها تا ایجاد مکتب‌های مخفی در خانه‌های شان به این مبارزه ادامه دادند اند.
تعدادی از زنانی که در دو دهه‌ی گذشته علم و آگاهی آموختن به محدودیت‌های طالبان تن نداده‌اند. برای دست‌یابی به حقوق شان به جاده ها آمدند؛ ولی طالبان جاده‌ها را از آنان گرفت. تعدادی از این زنان به جرم حق‌خواهی به زندان افگنده شدند؛ اما بازهم آنان قدعلم کرده و درفش آزادی خواهی شان را برافراشتند. درحومه‌ی شهر کابل تعداد از زنان زیر سایه‌ی بیرق سفید طالبان هم‌چنان در کنج خانه‌های شان به مبارزه برای دست‌یابی به حقوق اولیه‌ی شان ادامه داده‌اند.
مکاتب مخفی علاوه بر این‌که سرپیچی از محدودیت‌های طالبان و نمادی از ایستادگی زنان است؛ روزنه‌ی برای آموزش دختران، مکانی برای تجمع، فرار از کنج خانه و افسردگی و هم‌چنان مکانی را برای گفت‌وگو فراهم کرده است. دختران در این صنف‌های آموزشی علاوه بر آموختن، می‌توانند در مورد موضوع‌های مختلف با هم‌دیگر بحث و گفت‌وگو کنند.
دختران بالاتر از صنف ششم که بر اساس فرمان طالبان، سه سال را به جبر بیرون از صنف‌های آموزشی مانده‌اند؛ اکنون به امید یادگیری به این مکان ها پناه آروده اند. با این حال هیچ شیوه‌ای نمی‌تواند جایگزین مکتب و درس حضوری شود.
با آغاز سال تحصیلی جدید، جامعه جهانی بار دیگر فشارها برای باز شدن مکاتب دخترانه در افغانستان را افزایش داد. مقام‌های طالبان که موافق باز شدن مکاتب‌اند نیز به رهبر خود فشار می‌آورند تا اجازه دهد مکاتب دخترانه باز شوند و آنان بتوانند از نظر جهان به رسمیت شناخته شوند؛ اما هنوز هیچ درونمای روشنی برای باز شدن مکاتب دخترانه در افغانستان دیده نمی‌شود.
